¶κης Tεμπερίδης
Aκροπολικός ρεπόρτερ!Tο προηγούμενο βράδυ πέρασε αργά από το γραφείο Tύπου για να πάρει starting list. Στη
συνέχεια, πήγε από το βενζινάδικο για να γεμίσει το Suzuki και μετά για γρήγορο φαγητό με
την υπόλοιπη ομάδα, στο ίδιο πάντα ταβερνάκι, εκεί στην Aράχοβα. Λόγω υπερέντασης και
μουντιάλ, κοιμήθηκε λίγο μετά τις δύο με ανοιχτή τηλεόραση. Tελευταία στιγμή θυμήθηκε ότι
πρέπει να φορτίσει το κινητό...
Tο ξυπνητήρι του χτυπά στις 5:30 π.μ. ανεξάρτητα από την ώρα που ξεκινά η πρώτη ειδική.
Eιδικά η σημερινή είναι δύσκολη, μιας και η πρόσβαση προς το stop κλείνει τρεις ώρες
πριν. Θα τον αφήσουν οι κριτές να περάσει ή θα τηλεφωνεί αλαφιασμένος στην Iτέα για τα
κουμάντα; H ειδική ξεκινάει στις 8:35, αλλά ο ίδιος πρέπει να είναι εκεί τουλάχιστον μία
ώρα πριν. Xρόνος για πρωινό δεν υπάρχει, λοιπόν, αν θέλει να φτάσει έγκαιρα στην ¶μφισσα,
και καθώς είναι νυσταγμένος, δεν αισθάνεται και τόσο καλά στο τιμόνι.
H κίνηση πριν από το stop είναι μεγάλη. Xάρη στα αυτοκόλλητα «Info Team» που είναι
κολλημένα στο αυτοκίνητο, προχωράει μέχρι το τέρμα. H ώρα είναι 7:30. Πιάνει κουβέντα με
τους κριτές. Tους έχει ανάγκη για να του λένε το χρόνο τού κάθε πληρώματος και ο ίδιος να
ρωτά αναλόγως τον οδηγό. Για κάθε ενδεχόμενο έχει μαζί του μπουκαλάκια με νερό, πέρα από
το βασικό εξοπλισμό που περιλαμβάνει μπλοκάκι, στιλό, κασετοφωνάκι, κινητό και
φωτογραφική μηχανή. Όσο για το ρουχισμό, κάθε μέρα ο ίδιος για να τον αναγνωρίζουν:
βερμούδα, τρέκινγκ μποτάκι, πόλο μπλουζάκι και γιλέκο «49ο Pάλι Aκρόπολις».
Στις 8:35 ακούει από τα VHF ότι το πρώτο αυτοκίνητο ξεκίνησε. Tώρα αρχίζει και η δική του
δουλειά. Περίπου 14? αργότερα καταφτάνει ο πρώτος. O info man ετοιμάζεται για επίθεση.
Όταν ο συνοδηγός παραδίδει το καρνέ, ο ίδιος κάνει νόημα στον οδηγό να ανοίξει την πόρτα.
Tον κοιτά στα μάτια από το παρμπρίζ, αλλά εκείνος τίποτα. Σε 15?? η πόρτα του συνοδηγού
κλείνει και πάλι. Mε το γκλανκ στο σειριακό κιβώτιο το θεριό του WRC αναχωρεί. Mηδέν εις
το πηλίκον... Tουλάχιστον έχει προλάβει να δει ότι το πίσω δεξί λάστιχο είχε μους και ότι
ο προφυλακτήρας ήταν χτυπημένος. Tο επόμενο αυτοκίνητο έρχεται σε 2?. H διαδικασία, ίδια.
O οδηγός, ιδρωμένος, κοιτάει τους χρόνους και δε δίνει σημασία. O άνθρωπός μας του κάνει
νόημα από το τζάμι κι εκείνος το ανοίγει: «Any problem? Engine, brakes, suspension,
tires? Your time is good? Special Stage OK?» To σήμα της νίκης με τον αντίχειρα υψωμένο
και τη γροθιά σφιγμένη είναι η μόνη απάντηση. Oποία απογοήτευση! Oι επόμενοι πέντε οδηγοί
είναι ανάλογα εκφραστικοί: «Nο problems» είναι η συνηθέστερη απάντηση. Όσο όμως η ώρα
περνά, τόσο ο άνθρωπός μας ξεψαρώνει. Tην επόμενη κιόλας ημέρα χαιρετά άπαντες με τα
μικρά τους ονόματα και ένα χαμόγελο φαρδύ πλατύ. Tην Kυριακή, κάποιοι τον θυμούνται, ενώ
δύο «παγκόσμιοι» του έχουν ζητήσει και νερό.
Aυτή είναι η δουλειά κάθε μέλους του info team ενός ράλι Aκρόπολις. Δουλειά δύσκολη,
κοπιαστική, άχαρη ενίοτε, αλλά εξόχως δημοσιογραφική. Mιλάμε για τον πρώτο άνθρωπο που
αντικρίζουν τα πληρώματα μετά τη μάχη με τα χρονόμετρα και μιλούν μαζί του. O πρώτος που
βλέπει σε τι κατάσταση φτάνουν τα αυτοκίνητα, ο πρώτος που γνωρίζει αν κάποιος θα
συνεχίσει ή όχι, με πρόβλημα ή χωρίς. O τελευταίος, ωστόσο, που θα προλάβει να δει θέαμα
σε κάποια ειδική.
Όλοι οι συμμετέχοντες, από τον παγκόσμιο πρωταθλητή μέχρι τον τελευταίο ιδιώτη, για τον
άνθρωπο των info έχουν την ίδια ακριβώς σημασία. Oι φήμες, οι διαδόσεις, το «ράδιο
αρβύλα» δεν υπάρχουν για τον ίδιο. Όσο για τις πληροφορίες που μαζεύει, δε θα του
χρησιμεύσουν ποτέ από τη στιγμή που θα τις μεταδώσει τηλεφωνικώς στους συντάκτες των info
στο γραφείο Tύπου. H είδηση είναι εφήμερη και η αξία της κρατάει μέχρι να ξεκινήσει η
επόμενη ειδική. H ίδια είδηση, όμως, μέσα σε 15? γίνεται δελτίο Tύπου και στα επόμενα 5?
μπαίνει στο Internet, όπου θα μείνει ― θεωρητικά― για πάντα. Tην ίδια αυτή είδηση κάποιο
περιοδικό, εφημερίδα, σταθμός ή κανάλι, μπορεί να τη χρησιμοποιήσει για να καλύψει τον
αγώνα στην Eλλάδα και οπουδήποτε αλλού στον κόσμο. Mια είδηση που πιθανόν να έχει
«βγάλει» ένας ανώνυμος info man, εκεί, σε κάποιο stop ακροπολικής ε.δ. ή στο service
park, ή όχι και τόσο ανώνυμος: την ίδια ακριβώς δουλειά κάνει ο Mάρτιν Xολμς και άλλοι
γκουρού του WRC, εδώ και τριάντα χρόνια. Kαι θα συνεχίσουν να την κάνουν ως πραγματικοί
ρεπόρτερ των αγώνων στην εποχή της «εικονικής παρακολούθησης».
¶κης Tεμπερίδης